اثرات بولیمیا، دندان‌ها و لثه‌ها را تخریب می‌کند
پرخوری عصبی یا بولیمیا یک اختلال سلامت روان است که باعث ایجاد عادات غذایی آشفته و بی‌نظم و به دنبال آن رفتارهای جبرانی نامناسب (رفتارهایی برای تلاش و مقابله با اثرات)، مانند پاک‌سازی می‌شود. استفراغ عمدی، سوءمصرف ملین‌ها و سوءمصرف دیورتیک‌ها رایج‌ترین روش‌های پاک‌سازی هستند.
استفراغ عمدی رایج‌ترین روش پاک‌سازی است که توسط ۵۶ تا ۸۶ درصد افراد گزارش شده است. یک عارضه جانبی شایع استفراغ عمدی دندان پرخوری است. دندان پرخوری انواعی از مشکلات سلامت دهان را توصیف می‌کند که ناشی از پرخوری و پاک‌سازی مکرر از طریق استفراغ عمدی است.
بولیمیا چیست؟
پرخوری عصبی نوعی اختلال خوردن است که با دوره‌های مکرر پرخوری و به دنبال آن رفتارهای جبرانی به‌منظور جلوگیری از افزایش وزن مشخص می‌شود. این رفتار عمدتاً ناشی از ادراک فرد از شکل بدن، اندازه و وزن خود است که به میزان زیادی بر سلامت عاطفی و احساس ارزشمندی آن‌ها تأثیر می‌گذارد.
اپیزودهای پرخوری با موارد زیر مشخص می‌شوند:
- خوردن مقدار بسیار بیشتری غذا نسبت به آنچه بیشتر مردم در یک دوره زمانی مشابه در هر دوره ۲ ساعته می‌خورند.
- احساس این که نمی‌توانند غذا خوردن را متوقف کنند یا کنترل کنند که چه چیزی یا چقدر می‌خورند.
رفتارهای جبرانی نامناسب برای جلوگیری از افزایش وزن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استفراغ عمدی
- استفاده نامناسب از ملین‌ها، دیورتیک‌ها یا سایر داروها
- روزه‌داری
- ورزش بیش‌ازحد
این دوره‌ها به‌طور متوسط دو بار در هفته به مدت سه ماه رخ می‌دهد. این دوره‌ها بر اساس تعداد رفتارهای جبرانی در هر هفته به‌عنوان خفیف، متوسط یا شدید مشخص می‌شوند.
اثرات منفی پرخوری عصبی یا بولیمیا بر بدن
پرخوری عصبی می‌تواند اثرات جدی و مضری بر سیستم‌های بدن داشته باشد از جمله:
- ضربان قلب نامنظم، نارسایی احتمالی قلبی، تشنج و گرفتگی عضلات
- کند شدن هضم، درد و نفخ
- روده‌های ضعیف و آسیب‌دیده که قادر به هضم صحیح و دفع مواد زائد از بدن نیستند.
- پارگی معده یا مری
- التهاب در پانکراس
- ناتوانی در تمرکز، تحریک‌پذیری، مشکل در خوابیدن، غش کردن، یا سرگیجه
- آپنه خواب، اختلالی که در آن فرد هنگام خواب به‌طور منظم نفس خود را قطع می‌کند
- کاهش تولید هورمون، که می‌تواند باعث توقف قاعدگی یا ضعیف شدن و شکننده شدن استخوان‌ها شود
- کاهش متابولیسم
- هیپوترمی
- نارسایی کلیه
- سوءتغذیه
درحالی‌که بسیاری از فرآیندهای داخلی بدن توسط پرخوری عصبی مختل می‌شود، یکی از بارزترین علائم قابل مشاهده تأثیر آن بر بهداشت دهان و دندان است.
این روند مکرر استفراغ عمدی باعث مشکلات دندانی مانند فرسایش دندان، حساسیت و درد دندان، خشکی دهان و افزایش خطر پوسیدگی و بیماری لثه می‌شود.
دندان‌ها و لثه‌ها
یک مطالعه گزارش داد که بیمارانی که عمداً استفراغ می‌کنند، در مقایسه با افراد سالم بدون پرخوری عصبی، ۵.۵ برابر بیشتر احتمال دارد که دچار فرسایش دندانی شوند. این به این دلیل است که استفراغ پس از پرخوری، مقادیر زیادی اسید معده را نیز وارد دهان می‌کند. اسید می‌تواند مینای دندان را (لایه بیرونی سخت دندان که از پوسیدگی، حساسیت و شکستگی محافظت می‌کند) از بین ببرد.
علاوه بر این، اسید شویی روی لثه نیز می‌تواند مشکلات مختلفی ایجاد کند. یک مطالعه نشان داد که ۶۹٪ از بیماران مبتلا به پرخوری عصبی حساسیت لثه، ۳۹٪ تحلیل لثه، و ۲۰٪ زخم یا ضایعات در دهان را گزارش کردند. لثه‌ها ممکن است با مسواک زدن شدید ملتهب شوند و آسیب ببینند.
غدد بزاقی
در حالی‌که استفراغ اسید معده را وارد دهان می‌کند که به دندان‌ها آسیب می‌رساند، بزاق یک عامل محافظتی دارد. بزاق به شستشو، رقیق کردن و خنثی کردن اسید کمک می‌کند که از دندان‌ها در برابر آسیب اسیدی محافظت می‌کند.
متأسفانه، یک عارضه جانبی رایج استفراغ مکرر، بزرگ شدن غدد بزاقی است که میزان تولید بزاق را کاهش می‌دهد.
علاوه بر این، بسیاری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی نیز از کم‌آبی بدن رنج می‌برند، یا به دلیل محدودیت مایعات، ورزش بیش از حد، یا داروها. کم‌آبی بیشتر تولید بزاق را کاهش می‌دهد و به فرسایش و خشکی دهان کمک می‌کند.
پوسیدگی
در طول دوره پرخوری، بسیاری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی، غذاهای پرانرژی و شیرین را انتخاب می‌کنند که معمولاً مصرف محدود آن‌ها توصیه می‌شود. افرادی که غذاهای شیرین بیشتری مصرف می‌کنند اغلب فرسایش دندانی بیشتری نشان می‌دهند. یک مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به بولیمیا ۲۱ درصد بیشتر از حد متوسط کربوهیدرات مصرف می‌کنند که به ایجاد پوسیدگی کمک می‌کند.
علائم دندان بولیمیایی
استفراغ عمدی، رایج‌ترین رفتار پاک‌سازی برای افراد مبتلا به پرخوری عصبی، می‌تواند باعث مشکلات جدی دندانی شود.
علائم دندان بولیمیایی می‌تواند در عرض ۶ ماه پس از عمل پرخوری و پاک‌سازی شروع شود، به همین دلیل است که متخصصان دندانپزشکی اغلب اولین کسانی هستند که این علائم را تشخیص می‌دهند. برخی از علائم بارز پرخوری دندان عبارتند از:
- فرسایش مینا: با فرسایش مینای دندان، ممکن است دندان‌ها شفاف‌تر شوند. فرسایش مینای دندان بیشتر در دندان‌های بالایی رو به زبان مشاهده می‌شود.
- تغییرات در ظاهر دندان‌ها: اگر دندان‌ها به‌شدت فرسایش پیدا کنند، راحت‌تر شکسته می‌شوند یا ترک می‌خورند که می‌تواند منجر به دندان‌های ناهموار شود.
- تغییر رنگ دندان: هنگامی‌که مینای دندان از بین رفت، عاج نمایان می‌شود. عاج سطح دندان در زیر مینای دندان است و رنگ زرد/نارنجی/قهوه‌ای تیره دارد.
- حساسیت دندان‌ها و لثه‌ها: دندان‌ها ممکن است بیش‌ازحد به غذاها و نوشیدنی‌های گرم، سرد یا شیرین حساس شوند. لثه‌ها نیز ممکن است تحریک و دردناک شوند و خونریزی کنند.
- خشکی دهان و لب: کاهش تولید بزاق و کم‌آبی عمومی شایع است و ممکن است باعث احساس خشکی دهان و خارش لب‌ها و ترک خوردن در لبه‌ها شود.
- فک متورم یا پف‌کرده: تورم یا پف ممکن است در اطراف دهان نزدیک گوش‌ها قابل مشاهده باشد. این به دلیل تورم غدد بزاقی است.
پذیرش کمک و شروع بهبودی
اگر علائم مشکلات دندانی مرتبط با پرخوری عصبی را تجربه می‌کنید، مهم است که در مورد مراقبت‌های بهداشتی دهان و دندان به دنبال اطلاعات باشید. احساس شرم، خجالت، ناهنجاری یا ترس بسیار رایج است، اما درخواست کمک در اسرع وقت از متخصصان بهداشت دهان و دندان واجد شرایط می‌تواند به حداقل رساندن و یا ترمیم آسیب دهان کمک کند.
علاوه بر متخصصان بهداشت دهان، یک تیم چند رشته‌ای برای کمک به درمان پرخوری عصبی مورد نیاز است. درمان ممکن است شامل روان‌درمانگران، مشاوران تغذیه، و داروهایی برای کمک به بهبودی پرخوری عصبی باشد. مداخله زودهنگام می‌تواند به بهبود پیش‌آگاهی برای افراد مبتلا به پرخوری عصبی کمک کند.
کمک به فرد مبتلا به پرخوری عصبی
بسیاری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی به دلیل شرم و گناه مرتبط با این بیماری می‌خواهند بیماری خود را پنهان نگه دارند. اگر مشکوک هستید که ممکن است فردی به پرخوری عصبی مبتلا باشد، مهم است که به‌آرامی و به‌گونه‌ای که اعتماد ایجاد کند، به گفتگو نزدیک شوید. از یک رویکرد غیر تقابلی استفاده کنید، بدون قضاوت یا فرضیات سؤال بپرسید و ابراز همدردی کنید. در صورت صلاحدید، آن‌ها را به متخصص اختلالات خوردن ارجاع دهید.
چگونه دندان‌پزشک شما می‌تواند کمک کند
دندان‌پزشکان قادر به درمان هر شرایطی مانند پر کردن پوسیدگی‌ها، ترمیم دندان‌های شکسته، مراقبت از لثه‌ها و ارائه هرگونه نسخه مناسب مانند دهان‌شویه‌های مخصوص برای خشکی دهان یا خمیردندان تقویت‌کننده مینای دندان هستند. اگر قبلاً آسیب قابل توجهی به دهان وارد شده باشد، دندان‌پزشکان می‌توانند به ارائه یک برنامه درمانی برای کمک به ترمیم دندان‌ها و لثه‌ها کمک کنند.
یک نظرسنجی نشان داد که درحالی‌که بسیاری از بیماران مبتلا به بولیمیا مشکلات دندانی خود را تصدیق کردند، کمتر از یک‌سوم این موارد را با دندان‌پزشک در میان گذاشتند. با این‌حال، دندان‌پزشک شما ممکن است اولین ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی باشد که علائم استفراغ ناشی از خود را می‌بیند و دستورالعمل‌های بهداشت دهان را برای به حداقل رساندن آسیب بیشتر ارائه می‌دهد.
مراقبت از دندان می‌تواند گران باشد، به‌خصوص اگر آسیب زیادی وجود داشته باشد که باید ترمیم شود. اگر به دلیل هزینه از مراجعه به دندان‌پزشک می‌ترسید، ممکن است بتوانید گزینه‌های رایگان یا کم‌هزینه را پیدا کنید.
درمان خانگی
در طول بهبودی، توقف فوری رفتار پرخوری و پاک‌سازی دشوار است. همان‌طور که گفته شد، اقداماتی وجود دارد که می‌توانید در خانه انجام دهید تا به کاهش آسیب دندان‌ها و سلامت دهان و دندان کمک کنید. این موارد عبارتند از:
- از مسواک زدن بعد از استفراغ خودداری کنید
- پس از پرخوری دهان را با آب یا محلول فلوراید بشویید
- مرتباً دندان‌ها را با خمیردندان حاوی فلوراید مسواک بزنید (خارج از دوره‌های استفراغ)
- روزانه نخ دندان بکشید
- برای مراقبت منظم از دندان، به‌طور منظم به دندان‌پزشک مراجعه کنید
- به‌طور منظم آب بیشتری بنوشید
- از مصرف نوشیدنی‌ها و غذاهای شیرین خودداری کنید
- جویدن آدامس بدون قند
کلام آخر
دندان بولیمیایی یک بیماری جدی و غیرقابل برگشت است که بدون مداخله پیشرونده است. کمک گرفتن برای دندان‌های بولیمیایی عصبی می‌تواند ترسناک باشد، اما به تعویق انداختن درمان می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد. کار با پزشکی که به آن اعتماد دارید می‌تواند به شما کمک کند تا آسیب‌های دهانی و دندانی را در طول بهبودی به حداقل برسانید و از آسیب طولانی‌مدت جلوگیری کنید.