سندرم سوزش دهان چیست و چگونه درمان می‌شود؟
آیا احساس سوزش در دهان خود دارید؟ اگرچه ممکن است این احساس به دلیل بال‌های مرغ تندی باشد که برای نهار خوردید، اما می‌تواند به دلایل دیگری هم باشد. اگر این احساس از بین نرود و همراه با نشانه‌های دیگر باشد، ممکن است سندروم سوزش دهان (BMS) باشد.
سندروم سوزش دهان باعث احساس سوزش در دهان می شود که بی‌شباهت به احساسی که هنگام خوردن غذاهای تند دارید، نیست. با این حال، این سوزش مدت زیادی طول می‌کشد، بعضی اوقات تا هفته‌ها و ماه‌ها. خوشبختانه، یک درمان مؤثر برای BMS وجود دارد که دندان‌پزشکان می‌توانند به شما ارائه دهند.
در مرحله‌ی اول، در اینجا هر آنچه نیاز دارید در مورد انواع مختلف سندروم سوزش دهان بدانید شرح داده می‌شود، سندروم سوزش دهان چیست، علت به وجود آمدن چیست، چگونه می‌توان آن را تشخیص داد و درمان کرد و دوباره بدون احساس درد زندگی را ادامه داد.
سندروم سوزش دهان چیست؟
سندروم سوزش دهان اغلب با احساس سوزش مزمن در دهان، بدون دلیل مشخص، تشخیص داده می‌شود. نوشیدن چای قبل از این‌که به اندازه‌ی کافی خنک شود، باعث می‌شود که دهان دچار سوختگی و سوزش شود. با این حال، این اتفاق سندروم سوزش دهان نیست. اگر این احساس را هفته‌ها و حتی ماه‌ها بدون دلیل داشتید ممکن است BMS باشد و باید حتماً با دندانپزشک مشورت کنید.
چه عواملی باعث سندروم سوزش دهان می‌شود؟
دو نوع BMS اصلی وجود دارد: اولیه و ثانویه. در مورد BMS اولیه هیچ بیماری زمینه‌ای وجود ندارد که BMS از عوارض جانبی آن باشد. برخی اوقات آن را سندروم سوزش دهان ناشناخته می‌نامند و هیچ اختلال بالینی توسط دندانپزشک یا متخصصان دهان و دندان تشخیص داده نمی‌شود. دندانپزشک شما ممکن است برای رد کردن علل احتمالی، آزمایش خون، نمونه‌گیری و آزمایش حساسیت را پیشنهاد دهد. پس از این‌که هیچ بیماری زمینه‌ای تشخیص داده نشد، سندروم سوزش دهان اولیه تشخیص داده می‌شود.
نوع دوم، سندروم سوزش دهان ثانویه، راحت‌تر تشخیص داده می‌شود. این اتفاق به صورت علائم واضح و شفاف یک بیماری خاص، تغییرات بدن یا تغییر در عادت‌ها رخ می‌دهد. به عنوان مثال شما ممکن است به یک غذای خاص حساسیت داشته باشید و از آن بی‌اطلاع باشید، در نتیجه سوزشی که در دهان احساس می‌کنید ناشی از همان حساسیت است. این سوزش همچنین می‌تواند ناشی از داروی خاص، تغییرات در هورمون‌ها، ریفلاکس اسید و حتی کمبودهای مواد غذایی باشد. کمبود آهن، زینک و ویتامین B می‌تواند باعث BMS ثانویه شود. اگر دندان‌پزشکتان قادر به تشخیص بیماری‌های زمینه‌ای که باعث سوزش دهان می‌شوند، باشد، می‌توانید اقدامات لازم را برای درمان آن انجام دهید.
چندین عامل خطر می‌تواند احتمال ابتلا به سندروم سوزش دهان اولیه و ثانویه را افزایش دهد. مطالعات نشان می‌دهد زنان با نسبت ۳ به ۱، بیشتر از مردان به BMS مبتلا می‌شوند. این اتفاق در زنان بالای ۳۰ سال رایج‌تر است و حتی پس از یائسگی شایع‌تر می‌شود. این سندروم زمانی در مردان رخ می‌دهد که سن آن‌ها معمولا‌ً بالای ۴۰ سال باشد.
علائم
علائم اصلی که در پی این بیماری رخ می‌دهد، احساس سوزش در دهان است. این سوزش می‌تواند همه‌ی دهان یا برخی از قسمت‌ها مانند لثه‌ها، زبان یا سقف دهان را فرا گیرد. حتی ممکن است روی لب‌ها یا گلو هم اثر بگذارد. برخی اوقات سوزش بسیار شدید و در سایر اوقات یک سوزش مداوم و خسته‌کننده است. اغلب خوردن غذاهای تند و اسیدی، می‌تواند علائم را بدتر کند.
علامت دیگر سندروم سوزش دهان، خشک شدن دهان است. ممکن است احساس افزایش تشنگی و سیراب نشدن داشته باشید. خشکی دهان می‌تواند باعث بوی بد دهان و بهداشت ضعیف دهان و دندان شود. همچنین می‌تواند روی چشایی شما اثر بگذارد و طعم غذا را عجیب کند. ممکن است غذای مورد علاقه‌ی شما ناگهان طعم تلخ یا فلز پیدا کند. در برخی موارد ممکن است حس چشایی خود را از دست بدهید.
برای برخی افراد، این علائم مزمن و طولانی‌مدت است و شما آن‌ها را هر روز و در تمام طول روز تجربه می کنید. با این حال، برای دیگران علائم می‌آیند و می‌روند و از نظر شدت متفاوت هستند. ممکن است همواره یک درد خسته کننده وجود داشته باشد که در صورت بروز عوامل تحریک‌کننده مانند خوردن بال‌های داغ، افزایش یابد.
افرادی که از این بیماری رنج می‌برند، اغلب متوجه تأثیرات آن در بسیاری از جنبه‌های زندگی خود می‌شوند. این تأثیرات می‌تواند فراتر از عادت‌های غذایی و بهداشت دهان و دندان باشد. درد BMS می تواند حواس شما را از کارتان پرت و فعالیت‌های روزانه را بدون لذت کند. درد و تحریک مداوم می‌تواند باعث تغییر در خلق‌وخو و تحریک‌پذیری شود.
برای کسانی که سابقه بیماری روانی مانند افسردگی و اضطراب دارند، ممکن است علائم بدتر باشد. اگر علائم BMS را تجربه می‌کنید، شرایط را سخت نکنید. برای تشخیص صحیح بیماری و تهیه یک برنامه درمانی به دندانپزشک مراجعه کنید.
در صورت ابتلا به سندروم سوزش دهان چه کارهایی باید انجام دهیم؟
اگر سوزش طولانی‌مدت در دهان خود احساس کردید به دندانپزشک مراجعه کنید، حتی اگر فقط در یک نقطه از دهان شما باشد یا سوزش قطع و وصل شود. همیشه عاقلانه است که دندانپزشک آن را بررسی کند. هرچه زودتر آن را تشخیص دهید، BMS یا هر بیماری دیگری، زودتر می‌توانید آن را درمان کنید.
اولین قدم مواجهه با BMS برطرف کردن سایر مشکلات است. دندانپزشک وضعیت دندان‌ها، لثه‌ها و دهان شما را از نظر آسیب، شل شدن و التهاب ارزیابی می‌کند. این علائم، علاوه بر تورم، می‌تواند نشانه عفونت دهان و کاندیدیاز یا برفک دهان باشد. آن‌ها ممکن است آزمایش بزاق یا نمونه‌گیری انجام دهند.
اگر هیچ دلیلی برای سوزش در دهان شما مشاهده نشود، دندانپزشک شما ممکن است آزمایش خون را تجویز کند. آزمایش خون کمبود ویتامین که یکی از اصلی‌ترین عوامل ابتلا به سندروم سوزش دهان است را نشان می‌دهد. آزمایش خون همچنین می‌تواند سایر بیماری‌ها مانند سندروم شوگرن، سایر بیماری‌های خودایمنی و حتی دیابت را تشخیص دهد. دندانپزشک شما ممکن است بخواهد از داروهایی که برای این بیماری‌ها استفاده کردید و می‌تواند علت BMS باشد، آگاه شود.
درمان‌ها و نتایج
هنگامی که BMS به دلیل یک بیماری زمینه‌ای دیگر به وجود آمده باشد، درمان با پرداختن به آن بیماری آغاز می‌شود. شاید شما به دارو یا تغییر رژیم غذایی برای حل مشکل ریفلاکس اسید نیاز داشته باشید. مکمل‌های ویتامین ممکن است برای برطرف کردن کمبود موادی مانند زینک یا لیپوئیک اسید تجویز شود. اگر داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید باعث BMS شده باشند، ممکن است لازم باشد در مورد گزینه‌های دیگر با پزشک خود مشورت کنید. زمانی که BMS ناشی از عفونت دهان باشد، آنتی‌بیوتیک‌ها و گاهی اوقات مسکن‌ها می‌توانند با عفونت مقابله کنند.
سندروم سوزش دهان اولیه برای درمان کمی چالش‌برانگیز‌تر است، زیرا هیچ بیماری زمینه‌ای وجود ندارد. در برخی موارد، با گذشت زمان خودبه‌خود برطرف می‌شود. می‌توانید از روش‌های درمانی طبیعی مانند مکیدن تکه‌های کوچک یخ (یخ‌ها را نجوید) و نوشیدن نوشیدنی‌های سرد، برای کاهش علائم استفاده کنید.
تغییر رژیم غذایی به‌منظور کاهش مصرف غذاهای تند و اسیدی می‌تواند در کاهش علائم کمک کند. دندانپزشک ممکن است دارویی خاص را پیشنهاد دهد. کاهش استرس در زندگی می‌تواند BMS اولیه را بهبود دهد. یوگا، مدیتیشن، ورزش و حتی گفتگو درمانی را امتحان کنید.
دیدگاهتان را بنویسید